ALSEen motorfiets was een maaltijd, de motor zou de smaak zijn.
Het is waar het zijn karakter krijgt, wat sommigen zijn ziel zouden kunnen noemen, en er zijn zoveel heerlijke variëteiten, van peaky twee-stoks tot venster-rammelende V-Twins.
Sommigen vallen op als buitengewoon, misschien omdat ze baanbrekend waren, misschien vanwege hun invloed op latere ontwerpen, of misschien omdat ze krachtig genoeg zijn om tijd achteruit te laten gaan.
Hier zijn de 10 die volgens ons waarschijnlijk de belangrijkste ooit zijn gemaakt.
1. Ducati 851
Jaar:1988
Stroom:93 pk @ 9,00rpm
Koppel:63lbft @ 7.500 tpm
Leg:851cc 8-kleppen 90 ° V-twin
Als ooit een fiets het verdiende om eenvoudig naar de motor te worden genoemd, is het de851.De ongebruikelijke capaciteit was niet belangrijk;De lay -out was dat zeker.De brandstof-geïnjecteerde, vloeistofgekoelde, achtklepte V-Twin-energiecentrale van hoofdingenieur Massimo Bordi bracht Ducati's demodromic V-Twin donderend in het moderne tijdperk.Het was een enorme sprong voorwaarts in de uitvoering.
Als het bijwerken van de traditionele luchtgekoelde, leek SOHC V-Twin op die manier een voor de hand liggende stap, niet minder een autoriteit dan Fabio Taglioni, de legendarische voorganger van Bordi, eerder het idee afgewezen.Het werd overgelaten aan Bordi, die een Desmo-motor met vier kleppen had ontworpen voor zijn scriptie tijdens het studeren van engineering aan de Bologna University, om het nieuwe cilinderkopontwerp te ontwikkelen, in samenwerking met Cosworth.
De 851 was een onmiddellijke hit op zijn introductie in 1988. De vloeistofgekoelde motor produceerde 93 pk met een sterk middenbereik en was veel verfijnder dan Ducati's luchtgekoelde V-Twin.In 1990 won de racefiets gereden door Fransman Raymond Roche Ducati's eerste wereld Superbike -titel.
De jaren 90 zagen de achtklepmotor het eerst vergroot tot 888cc, en vervolgens opnieuw de magische 916 ontslaan. De Hypersport-lijn van Ducati heeft sindsdien de capaciteit zien groeien tot 1198cc, die opnieuw ontworpen Testastastasta-hoofden en talloze andere mods onderweg won.De vloeistofgekoelde klomp heeft gediend in fietsen variërend van monsters tot de ST4-sporttourers, en dit zou allemaal niet mogelijk zijn geweest zonder deze originele 851-motor.De schuld van Ducati aan het meesterwerk van Bordi blijft groeien, twee decennia en 13 World Superbike -titels na de lancering.
2. HONDA CB750
Stroom:68 pk @ 8.000 tpm
Koppel:49lbft @ 6.900 tpm
Leg:736cc, sohc, parallel-vier
Motorcycling werd voor altijd getransformeerd toen Honda de eerste in massa geproduceerde viercilindermotor ter wereld introduceerde in 1969. Vergeleken met de tweeling die eerder was gegaan, en zelfs tot de Triumph T150 Trident Triple die in hetzelfde jaar arriveerde, de in hetzelfde jaar, deCB750was een wezen van een andere planeet.Multi-cilinder motorrijden was aangebroken.
Veruit het belangrijkste kenmerk van Honda was dat 736cc -energiecentrale, de meest glamoureuze en verfijnde maar toch gezien.Het bevatte een enkele overheadcamera en twee kleppen per cilinder, dus was niet hightech volgens de eigen normen van Honda.Het bedrijf van Soichiro had meer multi-cilinder racefietsen met twee cilinders gebouwd met dubbele nokken en vier kleppen per pot.Maar het maximum van 67 pk op 8.000 tpm gaf een topsnelheid van 120 mph - sneller dan zowat iets anders op de weg - en de Honda kwam er misschien welmachtig.De wereld had (vrij letterlijk) nog nooit zoiets gezien.
Het was zijn verfijning, zelfs meer dan pure prestaties, die de CB750 de titel van 's werelds eerste superbike's verdiende.Die motor was glad, stil, olie-stevig en betrouwbaar.Het bevatte een elektrische starter en een versnellingsbak met vijf versnellingen en kwam met vier glanzende uitlaatschilders om het aantal potten te benadrukken.
Er was daarentegen niet veel dat speciaal was over het chassis van de CB750, afgezien van de schijfrem.Het vermogen van de motor overweldigde soms zijn eenvoudige stalen frame en ophanging;Veel oude tweelingen handelden beter.Honda verhuisde langzaam om de vier bij te werken en duurde een decennium voordat hij een DOHC -cilinderkop op de CB750K introduceerde.
Maar die briljante motor maakte van de eerste CB750 een enorm succes, en die van de meest invloedrijke motorfietsen die ooit zijn gebouwd.Als het niet voor deze motor was geweest, zou geen van de anderen zijn gekomen ...
3.Yamaha R1
Jaar:1998
Stroom:150 pk @ 11.700rrpm
Koppel:72lbft @ 9.100rpm
Leg:998cc, DOHC, parallel-vier
Scherpe stijl, lichtgewicht en aasafhandeling hebben bijgedragen aan de impact die Yamaha'sYZF-R1Gemaakt bij de lancering in 1998, waardoor de Super-Sports Bar werd opgeheven op een manier die niet meer is gezien sinds Honda's Fireblade zes jaar eerder.Maar terwijl de motor van de Honda secundair was geweest aan zijn lichte en flexibele chassis, was de 998cc vierpot-krachtcentrale van de Yam de sterattractie.
De R1 was beroemd om drie dingen: gewicht, wielbasis en kracht, met de nadruk op het laatste.Het was niet alleen de manier waarop de motor schreeuwde naar zijn limiet van 11.750 tpm die de yam zo opwindend maakte.De 20-kleppen eenheid, met een basislay-out die dateert uit de FZ750 uit 1985, bood ook frisse carburatie en felle mid-range heft.
Projectleider Kunihiko Miwa's creatie won ook meer van zijn motor dan een lineaire snelheid.De gestapelde versnellingsbaklocatie van de R1, achter de cilinders, betekende dat de krachtcentrale opmerkelijk compact kon zijn, waardoor een lange swing-arm voor extra stabiliteit mogelijk was.Deze regeling wordt nu gekopieerd door bijna alle Japanse fabrikanten.De vergelijkbare innovatieve cilinder- en carter-assemblage uit één stuk was rigide dan conventionele ontwerpen, waardoor de motor een gestrest lid van het chassis kon vormen, zodat het Deltabox II-frame lichter zou kunnen zijn.
DeNieuwste crossplane crank iteratieHeeft meer over-kwadraatafmetingen en pompen eruit en een kolossale 200 pk, maar het is zijn bestaan te danken aan het onvergetelijke origineel ’98.
4. Suzuki GSX-R1100
Jaar:1986
Stroom:125 pk @ 8.750 tpm
Koppel:62lbft @ 7.800 tpm
Leg:1052ccdoHcparallel-vier
Een van de meest geïnspireerde fietsen van de jaren '80 was die van SuzukiGSXR750, wiens ultra-licht, aluminiumlijst chassis en ongekende race-replica agressie high-performance motorrijden in een radicale nieuwe richting in 1985 namen. Maar waarschijnlijk arriveerde de meest indrukwekkende motor van het decennium een jaar later, toen Suzuki een versterkte versie aanbrachtvan hetzelfde frame met een 1052cc viercilindermotor om de nu legendarische te makenGSX-R1100.
Net als de kleinere krachtcentrale, was de plaatzijdige GSX-R een DOHC 16-kleppeneenheid, oliekoeld door Suzuki's SACS (Suzuki Advanced Cooling System) opstelling van onder-zuiger Lube-jets en strak verpakte cilindervinnen.De grotere motor had een lagere 10: 1 compressieverhouding, gebruikte CV in plaats van glij koolhydraten en was veel flexibeler.De piekuitgang van 125 pk bij 8.500 tpm was een winst van 25 pk op de 750, maar het reële voordeel was het massaal verhoogde middelhoge bereikgrunt.
Dat hielp bij het maken van de lichte en fijne GSX-R1100 verreweg de snelste en beste sportfiets ter wereld tijdens zijn lancering in ’86, en het voordeel eindigde daar niet.In tegenstelling tot de fragiele 750 -motor, was de GSXR1100 zo moeilijk dat het snel de motor van keuze werd voor drag -racers en bouwers van radicale specials, van wie velen schandelijke kracht bereikten met beperkte wijzigingen.Een output van 500 pk was haalbaar.
In 1989 werd het vergroot tot 1127cc voor de GSX-R1100K, die nog krachtiger, even robuust en zelfs beter geschikt was voor afstemming, en in 1993 sloot Suzuki eindelijk bij de vloeistofgekoelde massa's met de GSX-R1100WP.
De onbreekbare oliekoolde Gixxer blijft het meest memorabele.Tot op de dag van vandaag is het waarschijnlijk de meest beruchte sportfietsmotor met grote capaciteit ooit gemaakt.
5. Honda C90
Jaar:1958
Stroom:Stop @ H, 700rpm
Koppel:4.8lbft @ 2.750 tpm
Leg:89cc single
Het is misschien alleen een eenvoudige pushrod -single, maar de motor waarmee Honda's C90 en zijn voorouders het gezicht van motorrijden hebben veranderd, is een episch stukje engineering.DeC90Was de best verkopende fiets van het VK in de vroege jaren negentig.Het was de langste running van een dynastie die dateerde uit de originele Super Cub van 1958.
Meer dan 60 miljoen C90's zijn geproduceerd, of £ 50 miljard quid's waarde.De stappen met grote wielen die ze The Cub noemen, is niet alleen de meest succesvolle motorfiets aller tijden-het is het meest populaire voertuig dat ooit is gemaakt.Brandstof-geïnjecteerde varianten ervan blijven in de line-up van Honda in Japan.
AT IS INLEIDING, Honda's economische semi-automatische viertaktmotor viel op in een zee van tweetak.De locatie-naar voren en laag als een motor, niet op de swing-arm als een scooter-geholpen hantering.En je zou het niet kunnen doden, hoe hard je ook probeerde.Druk het, verwaarloos het, vul het aan met kookolie ... het bleef maar terugkomen voor meer.Tot 40 km / u was het zelfs nippy en leuk om te rijden.Met een hoik op het stuur kon het een wheelie beheren.
Het succes van de Super Cub liet Honda ook in staat om te investeren in meer opwindende fietsen, van Hailwood's 250-zes tot het nieuwste mes.
Ridden naast moderne stappen-scooters, leert de C90 boeiend en leert met zijn semi-automatische versnellingsbak mensen veel meer over rijden.Daarom blijft het een van de grootste auto -eenheden die ooit door iedereen, overal zijn gebouwd.
6.Kawasaki Z1
Jaar:1973
Stroom:82 pk @ 8.500 tpm
Koppel:58lbft @ 6.900 tpm
Leg:903cc, DOHC, parallel-vier
Je hoeft alleen maar te kijken naar de lijst van 's werelds snelste, meest exotische handgebouwde superbikes van de jaren '70 om een idee te krijgen van de impact van Kawasaki's Mighty DOHC viercilindermotor.Van Harris, Rickman en Peckett en McNab in dit land tot Bimota, Nico Bakker, Georges Martin en Fritz Egli elders, de specials bouwers van die tijd die hun magie rond de grote kawa -bown hebben gelast.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom.Toen de Z1 werd gelanceerd in 1973, was de piekuitgang van de 903cc twin-cam motor van 82 pk bij 8.500 tpm 14 paarden omhoog Honda's single-cam CB750.De grotere motor had ook meer middenklasse.En omdat een legioen van tuners en specials -bouwers snel zou ontdekken, was het duurzaam genoeg om betrouwbaar te blijven wanneer het op meer dan 100 pk was afgestemd.
De suprematie van de 130 mph Standard Z1 en zijn Z900 -opvolger kwam bijna per ongeluk tot stand.We zullen nooit weten hoe de motorfietwereld van de jaren '70 zou hebben uitgesproken als Kawasaki hun 750cc vier in 1968 had onthuld, zoals gepland, totdat ze zich realiseerden dat ze de CB750 hadden overtroffen en teruggingen naar de workshop.De ingenieurs van de Big K hebben hun DOHC -krachtcentrale vergroot en keerde terug om al het andere volledig uit het water te blazen.
De eerste Zed was ook een knappe fiets, maar het buigzame oude chassis was ontworpen door het B-team.De onvermijdelijke hogesnelheidshakes leidden tot veel werk voor de specialsbouwers, en hebben onbedoeld een reputatie verbeterd voor angstaanjagende vier die Kawasaki tot op de dag van vandaag koestert, het meest recent met de 310 pk alleenNinja H2R.
7. Honda NSR500
Jaar:1992
Stroom:Meer dan 140 pk @ 11.500 tpm
Koppel:78lbft
Leg:499cc tweetakt, 90 ° V-vier
Honda's NSR was de meest succesvolle van de 500cc tweetakt Grand Prix-raketten, en vaak ook de meest enge.Dat was voornamelijk te wijten aan de V -Four -motor, die over het algemeen de krachtigste op het raster was - en soms zo kwaadaardig dat de beste renners ter wereld er geen controle over hadden.
De NSR werd in 1984 debuteerd door Freddie Spencer, die het eerste 500cc-titel van Honda het voorgaande jaar had gewonnen op de zoete handige NS500 Triple.De vloeistofgekoelde V4 was een veel saai apparaat.Het verschilde van de V4's van Suzuki en Yamaha door een enkele krukas te hebben, in plaats van tweeling contra-roterende cranks.De verminderde wrijving geholpen kracht: de 144 pk van de eerste NSR was puur geweldig in 1984.
Fast Freddie won acht van de 12 rondes en het kampioenschap in ‘85, en Wayne Gardner volgde in ’87, tegen die tijd was de ademhaling van de V4 verbeterd door de cilinderhoek te verhogen van 90 ° tot 112 °.Eddie Lawson herwon de titel voor Honda in ’89-nadat het kwaadaardige chassis van de NSR in het middenseizoen was versterkt om het hoofd te bieden aan een motor die nu meer dan 160 pk produceerde.
Honda's V4 regeerde de jaren 90, met vijf titels voor Mick Doohan plus een voor Alex Criville.Onderweg ging het naar "Big-Bang" -schuurorder (cilinders die snel achter elkaar schieten voor extra grip) en vervolgens terug naar "Screamer".In 2000 kon zelfs Valentino Rossi een NSR niet temmen die was afgestemd om bijna 200 pk te maken.Tegen de tijd dat Rossi in 2001 de laatste 500cc -kroon nam, had de NSR 130 GPS en tien wereldkampioenschappen gewonnen in 18 jaar.Het was de meest dominante tweetakt Grand Prix-motor ooit gemaakt, maakte de MotoGP-fietsen die het vervangen in vergelijking volkomen flauw lijken en veel dappere mannen leken.Tot op de dag van vandaag is de NSR500 -motor waarschijnlijk het gekste dat ooit is gemaakt.
8. Triumph Daytona 675
Jaar:2006
Stroom:125 pk @ 12.500 tpm
Koppel:51lbft @ 10.200 tpm
Leg:675cc, DOHC, Triple
Nadat John Bloor in het begin van de jaren 90 de Triumph had opnieuw gelanceerd, heeft het bedrijf enkele jaren nodig gehad om te concluderen dat wat de meeste mensen wilden van een Britse fabrikant waren niet in de Japanse stijl viercilinderfietsen, maar tweelingen en triples die zowel het motorkarakter als de prestaties aanboden als prestaties.Landmark driecilindermodellen omvatten de snelheid drievoudige van 1994 en de vergelijkbare onderscheidende Daytona T595 van drie jaar later.
Maar de fiets die Triumph bewees, kon de leiding nemen in de hardste gevochten klasse van alles was de Daytona 675. Triumph had geprobeerd de middengewicht supersportdivisie te kraken al zes jaar toen het drievoudige werd gelanceerd in 2006. Maar viers inclusief de TT600En Daytona 600 was nooit helemaal goed genoeg geweest, en zonder andere onderscheidende kenmerken waren ze overspoeld door de Japanse competitie.
DeDaytona 675had verschillende vitale voordelen.De 675cc, 12-kleppen driecilindermotor produceerde niet alleen een competitieve 125 pk, maar deed dit alleen met een overvloedige midrange en een personage dat uniek is voor de klasse.Een goed uiterlijk en scherpe handling hielpen, maar het was de drievoudige motor die het meest deed om de Daytona -overwinningen te behalen in talloze tijdschriftvergelijkingstests.
Het wegnemen van de kuip van de Daytona creëerde de onvergetelijke straat drievoud, binnenkort vanwege een 800, en de Triumph-motor heeft zeker enige invloed gehad op beslissingen van andere fabrikanten om triples te nemen, zoals Yamaha met zijn MT-09-bereik.
Dit alles maakt de 675 triomf een enorm belangrijke motor voor het VK.
9. Harley-Davidson evolutie
Jaar:1984
Koppel:78lbft @ 4.000 tpm
Leg:1340CCOHC45 ° V-twin
We kennen Harley vandaag als enorm succesverhaal, maar het is niet altijd zo geweest.In 1981 werd het bedrijf bespaard in een management buy-out.En het belangrijkste dat die managers deden, afgezien van het vinden van het geld om te investeren in het falende bedrijf, was het ontwikkelen van een nieuwe motor voor het belegerde Amerikaanse merk: de evolutie.
Destijds was de hoofdmotor van Harley de schophoofd, die in 1966 was geïntroduceerd en veel te veel gemeen had met de knokkel van drie decennia eerder.De prestaties waren zwak en de betrouwbaarheid ervan zo slecht dat veel van de winst uit de bescheiden verkopen werd verspild aan garantiekosten.De nieuwe bazen van Harley hielden de traditionele 45 ° push-rod-motorindeling, maar hebben het grondig bijgewerkt.Cilinders werden gemaakt van aluminium in plaats van ijzer.De nieuwe 1340cc V-Twin bevatte ook opnieuw ontworpen verbrandingskamers, plat in plaats van koepelvormige zuigers, sterkere con-staven, opgestane smering en een nieuwe elektronische ontsteking.De evolutiemotor, zoals ze het noemden, maakte 10% meer vermogen en 15% meer koppel.Het was soepeler, lichter, liep koeler en was veel betrouwbaarder.
De EVO -eenheid werd in 1984 in Seven Harleys geïntroduceerd met dramatische impact, zowel op prestaties- als garantieclaims.
De introductie van de evolutie bracht Harley's verkoop en aandelenkoers op een opwaarts pad dat meer dan 20 jaar zou doorgaan, waardoor ze een van de meest succesvolle en gewilde merken in de geschiedenis van de motorrijling zijn.
10.Kawasaki H1 500
Jaar:1969
Stroom:60 pk @ 5.500 tpm
Koppel:38lbft @ 5.000 tpm
Leg:498CCCAIR-gekoelde parallelle driek
Er is aantoonbaar nooit een straatfiets geweest die meer gedomineerd is door de motor dan die van KawasakiH1Triple van 1969. De 498cc luchtgekoelde tweetakt, ook wel de Mach III genoemd, werd voornamelijk opgericht voor de Crazy Us Market met stoplight-racing, dus Kawasaki ging helemaal uit voor de kracht-tot-gewichtsverhouding.Dit betekende het ontwerpen van de meest krachtige motor die mogelijk was, en deze in het lichtste chassis te maken dat ze konden maken.
Kawasaki testte twin-cilinder prototype-motoren voordat hij de zuiger-geporteerde drievoudige drievoudig koos, wat potentieel heeft voor meer kracht dan een tweeling omdat het extra cilindermuurgebied meer poortgebied mogelijk maakt.Jonge ingenieur Yukio Otsuki, die het project leidde, specificeerde grote koelvinnen om te beschermen tegen de oververhitting van de middelste cilinder en gebruikte een innovatief ontstekingssysteem om hoge toeren te kunnen krijgen.De gladde lopende, 120 ° krukas betekende dat de koppeling en de versnellingsbak opmerkelijk licht konden zijn.
De H1 -motor produceerde 60 pk bij 8.000 tpm - in een fiets waarvan het magere stalen frame en potloodachtige vorken bijdroegen aan een droog gewicht van slechts 174 kg.Het resultaat was een verbluffende fiets die het kwartaal in minder dan 13 seconden schreeuwde bij meer dan 100 km / u, en "elke massaproductie -motorfiets trounde, ongeacht de verplaatsing", volgens Cycle World.
De Peaky Motor kwam tot leven om 5.500 tpm met een machtige kick en de hoge staven van de H1 en 57% achterwaartse gewichtsbias maakten het waarschijnlijk de eerste productiestraatfiets ter wereld met een nauwelijks controleerbare drang naar Wheelie.Voorspelbaar enge handling toegevoegd aan de opwinding.De Mach III kostte een dollar minder dan $ 1.000 in de staten in '69, en was een enorme hit die Kawasaki stevig op de kaart zette.
Dat Kawasaki ervoor koos om te lenen van zijn reputatie bij het benoemen van de machtigeNinja H2is een bewijs van het belang ervan.
